Bukareszt, wielka nadzieja

O książce

Bukareszt, wielka nadzieja to powieść rumuńskiego pisarza Cristiana Teodorescu. Podobnie jak w swojej poprzedniej, znanej w Polsce książce, Medgidia, miasto u kresu (wyd. pol. Amaltea, 2015), Teodorescu opowiada w niej historię rodzinną na tle wydarzeń Wielkiej Historii.

Tym razem na warsztat wziął jednak dzieje rodziny swojej żony, Danieli, oraz wydarzenia rozgrywające się w Rumunii w czasie I wojny światowej: niemiecką okupację Bukaresztu, ewakuację dworu królewskiego i części administracji państwowej do Jassów, przystąpienie Rumunii do działań wojennych i w końcu ciąg wydarzeń, które doprowadziły do historycznego zjednoczenia Rumunii w grudniu 1918 roku.

W charakterystycznym dla siebie stylu, który cechuje dynamiczna narracja i życzliwie ironiczny stosunek zarówno do głównych bohaterów, jak i do odsłanianych na kartach książki tajemnic wielkich postaci rumuńskiej historii oraz kultury, Cristian Teodorescu opowiada o migracji żoninej prababci Bazylki i pradziadka Tiberiu z zajmowanej przez Austro-Węgry Transylwanii do tytułowego Bukaresztu, stolicy ówczesnej Rumunii, w poszukiwaniu lepszego losu. W ten sposób powieść rodzinna staje się jednocześnie powieścią historyczną, a członkowie rodziny Danieli komentują bieżące wydarzenia i społeczne niepokoje.

W powieści Bukareszt, wielka nadzieja autor zapoznaje czytelnika z całą galerią polityków i pisarzy znanych każdemu Rumunowi ze szkolnych podręczników, jednocześnie zręcznie i barwnie odmalowując klimaty bukareszteńskich przedmieść, ale także buduarów dam dworu, zakątków królewskiego pałacu czy modnych parków i restauracji. Historia jest tu postrzegana i komentowana nieoficjalnie, zupełnie niestandardowo i bez cenzury. Jednocześnie powieść prezentuje całą galerię wyrazistych, niezapomnianych osobowości, z których na pierwszy plan wybija się postać Bazylki, silnej kobiety, która, będąc zaledwie akuszerką, w patriarchalnym społeczeństwie wzięła na siebie odpowiedzialność za losy całej rodziny.

O autorze

Cristian Teodorescu (ur. 1954) – dziennikarz i redaktor w rumuńskich periodykach kulturalnych i prasie codziennej. Jako pisarz zadebiutował w roku 1985 tomem opowiadań Maestrul de lumini (Mistrz oświetlenia), za którym poszły liczne powieści, w tym Medgidia, miasto u kresu (Medgidia, oraşul de apoi, 2009, polski przekład Radosława Janowska-Lascar, Amaltea, 2015) i Kocie opowieści(Cartea pisicii, polski przekład Radosława Janowska-Lascar).
Pisarz jest laureatem prestiżowych nagród, uhonorowanym przez Związek Pisarzy Rumuńskich i Akademię Rumuńską.
Utwory Cristiana Teodorescu były tłumaczone w Holandii, Stanach Zjednoczonych, we Francji i na Węgrzech.

Jego powieść Medgidia, miasto u kresu w 2016 roku była nominowana do finału Literackiej Nagrody Europy Środkowej ANGELUS.